Türkiye’de Örtü Altı ve Açıkta Yetiştiriciliği Yapılan Patlıcanda Fusarium Solgunluk Hastalığı Etmeninin Yaygınlığı, Patojenitesi, Genetik ve Moleküler Karakterizasyonu (109O524)


Altınok H. H.(Yürütücü), Dikilitaş M., Boyacı H. F., Topçu V.

TÜBİTAK Projesi, 2010 - 2013

  • Proje Türü: TÜBİTAK Projesi
  • Başlama Tarihi: Nisan 2010
  • Bitiş Tarihi: Nisan 2013

Proje Özeti

Örtü altı patlıcan yetiştiriciliğinin yaygın olduğu Antalya, Mersin ve Samsun illerinde 2010 ve 2011 yıllarında survey çalışmaları yapılarak, Fusarium ve Verticillium solgunluk hastalıklarının yaygınlık oranları ve hastalık şiddetleri belirlenmiştir. Antalya ili ve yöresinde Fusarium ve Verticillium solgunluk hastalıklarının ortalama yaygınlık oranları % 20 olarak saptanmıştır. Mersin ilinde ise, Fusarium solgunluğunun yaygınlık oranı yaklaşık % 35 oranında saptanırken, Verticillium solgunluğu % 5’in altında bulunmuştur. Samsun ili survey alanlarında sadece Verticillium solgunluğu belirlenmiştir. Açık tarla patlıcan yetiştiriciliğinin yaygın olduğu Akdeniz Bölgesi’nde Antalya, Mersin ve Hatay, Ege Bölgesi’nde İzmir, Manisa, Muğla ve Aydın, Marmara Bölgesi’nde Bursa, Karadeniz Bölgesi’nde Samsun, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Şanlıurfa ve Diyarbakır illerinde patlıcan yetiştiriciliği yapılan tarlalarda Fusarium solgunluk hastalığının yaygınlık oranı ve hastalık şiddeti tespit edilmiştir. Her iki survey yılında en yüksek hastalık yaygınlık oranı yaklaşık % 50 değeri ile Hatay ve Bursa illerinde belirlenmiştir. Bu illeri Antalya, Samsun ve Mersin illeri izlemiştir. Genetik karakterizasyon çalışmalarında Fusarium oxysporum Schlecht. f. sp. melongenae (Fomg) izolatlarının yaklaşık % 96.3’ü VCG 0320’de yer alırken, % 3.7’si vejetatif olarak uyumsuz saptanmıştır. Mayıs-Eylül 2010 ve 2011 yıllarında Türkiye genelinde 11 farklı coğrafi lokasyonu temsil eden patlıcan tarlalarından toplam 13 tür yabancı ot toplanmıştır. Bulgular üretim sezonunda, bazı yabancı otların Fomg’nin alternatif konukçusu olduğunu göstermiştir. Farklı patlıcan hat ve çeşitlerinin toplam 70 Fomg izolatına reaksiyonu ırk spesifik ilişkiyi ortaya koyabilmek amacıyla test edilmiştir. Dayanıklı hat ve duyarlı çeşitlerde testlenen 70 Fomg izolatı arasında ırk varlığını gösteren virülenslikte önemli bir varyasyon saptanmamıştır. AGR-703 Fusarium solgunluğunun bulunduğu topraklarda yetiştiricilikte en uygun anaç olduğu belirlenmiştir. ISSR-PCR çalışmalarında, Fomg izolatları, çok az genetik farklılıkla tek bir grupta yer almışlardır. Fomg izolatlarının coğrafi lokasyonları ile virülenslikleri arasında direkt bir korelasyon bulunmamıştır. Filogenetik çalışmalarda, nüklear ve mitokondriyal ribozomal rDNA (ITS), translasyon uzama faktörü (TEF), actin (ACT) gibi protein kodlayan lokusların karşılaştırmalı sekans analizlerinde Fomg izolatları arasında genetik farklılık saptanmamıştır. Proje kapsamında elde edilen bulgular, Türkiye Fomg izolatlarının monofiletik orijine sahip olabileceğini göstermektedir.