Akademik Veri Yönetim Sistemi
Özgümüş O. B. (Yürütücü), Sandallı C., Sevim A.
TÜBİTAK Projesi, 2007 - 2009
Bu çalışmada Trabzon’un 10 deresinden izole edilen koliformlardaki antibiyotik
direncinin moleküler karakterizasyonu ve sınıf 1 integron gen kaset taşıyıcılığı araştırıldı.
Toplam 183 izolatın antimikrobiyal hassasiyet testleri disk difüzyon ve agar dilüsyon
yöntemiyle yapıldı. Ampisilin, streptomisin, trimetoprim, tetrasiklin ve kloramfenikole karşı
sırasıyla %58, %51.9, %24, %28.4 ve %12.5 oranında dirence rastlandı. On iki (%6.5) farklı
filogenetik orijinli koliformda moleküler büyüklükleri 52 ile >147 Kbp arasında değişen
kendini transfer edebilen direnç plazmitleri tespit edildi. Ampisilin, tetrasiklin, trimetoprim,
streptomisin ve nalidiksik asit dirençleri transfer edilebilen dirençler arasındaydı. Transfer
edilebilir nalidiksik asit direncine qnrS geni aracılık etti ve Türkiye’de çevre orijinli bakteride
gösterilen ilk plazmit aracılı kinolon direnci olarak belirlendi. On dört suşta PZR ile (%7.6)
sınıf 1 integron tespit edildi ve bazılarının plazmit üzerinde kodlandığı tespit edildi. Sınıf 1
integronların DNA dizi analizleri integronları dfrA1, dfr2d, dfrA7, dfrA16, dfrA17, aadA1,
aadA5, blaOXA-30 gibi gen kasetleri taşıdığını gösterdi. dfrA16 geni taşıyan bir sınıf 1 integron
ilk defa bir Citrobacter koseri izolatında bulundu. Tetrasiklin direnci doğal çevrelerde
antibiyotik direncinin moniterazizasyonunda kullanılan anahtar bir belirteçtir. Toplam 52
tetrasikline dirençli koliformda PZR ile tetA, tetB ve tetC genleri tarandı ve sekiz suşta
(%15.3) tetA, on (%19.2) suşta tetB ve bir (%1.9) suşta her iki gen tespit edildi. Trabzon’daki
derelerin çoğul ilaç dirençli enterik bakterilerin ve çevrede antimikrobiyal direnç
determinantları için bir rezervuarı olabileceği kanısındayız. Halk sağlığı açısından gerçek risk
direnç genlerinin çevre bakterilerinden insane patojenlerine transferidir.