Akademik Veri Yönetim Sistemi
III. ULUSLARARASI ADLİ BİLİMLER VE HUKUK KONGRESİ, Ankara, Türkiye, 30 Kasım - 02 Aralık 2018, cilt.1, sa.1, ss.9-18
Doğu Akdeniz havzası, sahildar devletler ile bu devletlerin siyasi yönetim mekanizmalarının oturmamış olması; ülke ekonomilerinin büyük oranda enerji kaynaklarına bağlı olması nedeniyle dün olduğu gibi bugün de sorun olmaya devam etmektedir. Bölgenin özellikle petrol ve doğalgaz gibi zengin hidrokarbon yataklarına sahip olması dolayısıyla kıyı devletleri, yetki alanlarını daima genişletme eğilimi içerisinde olmuşlardır.
Münhasır Ekonomik Bölgede (MEB) enerji kaynaklarının nasıl kullanılacağı konusu
hukuki bağlamda Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (BMDHS) ile belirlenmiştir. Ancak Doğu Akdeniz bölgesindeki sahildar devletlerin Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetini (KKTC) yok sayan tutumları nedeniyle MEB, tansiyonu yükselten ve çeşitli anlaşmazlıklara neden olan bir sürece girmektedir.
Bu çalışmada uluslararası hukuk normları içerisinde Türkiye’nin Doğu Akdeniz’de
hidrokarbon arama ve çıkarma faaliyetleri bakımından yetki alanları incelenmiştir. Ayrıca,
diğer taraflarca çıkarılan hidrokarbonların taşınması konusunda Türkiye’nin söz hakkı
meselesi değerlendirilmiş olup tespit ve teşhisler etraflıca ele alınmıştır.