ESKİ TÜRKÇEDEN OĞUZ TÜRKÇESİNE /-DIK/ İSİMİYELİK EKİ /-DIK/ İYELİK EKİ İSİM


Creative Commons License

HUNUTLU Ü.

Dil Araştırmaları, sa.26, ss.227-242, 2020 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Basım Tarihi: 2020
  • Dergi Adı: Dil Araştırmaları
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.227-242
  • Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Öz: Yapısı hakkında farklı görüşler ileri sürülen /-DIk/ sıfat-fiil eki, kullanım özellikleri bakımından oldukça dikkat çekicidir. Köktürkçede, sıfat göreviyle kullanılan /‑DUK/ ekli sıfat-fiil gruplarından sonra herhangi bir çekim eki gelmemiş ve bu yapı, sonrasında gelen isme doğrudan bağlanmıştır. /‑DIk/ eki sonrasında gelen ve zamanla yaygınlık kazanmaya başlayan iyelik ekli kullanım, tarihi Türk yazı dili içinde belli aşamalardan geçmiştir. Bugün Türkiye Türkçesinde /-DIk/ ve /-(y)AcAk/ ekleri diğer sıfat-fiil eklerinden daha farklı bir kullanım hüviyetine kavuşmuştur. Başta /‑DIk/ olmak üzere, bu iki sıfat-fiil ekinin kendisinden sonra iyelik eki almasında bu eklerin yapı ve görev özellikleri etkili olmuştur. Hizmet ettiği fiilimsi gruplarıyla Eski Türkçeden beri diğer fiilimsi eklerinden ayrılan /‑DUk/, oluşturduğu kelime grubundaki isimlerle ve sonrasında gelen isimle münasebeti bakımından da diğer sıfat-fiillerden farklıdır. Bu çalışmada, /-DIk/ ekinin iyelik eki alma süreci tarihi ve çağdaş Türk lehçelerindeki kullanım özellikleriyle birlikte takip edilmiştir. Bugün Türkiye Türkçesine özgü olan /-DIk/ + iyelik eki + isim kullanımının sebepleri ortaya konmuştur. Bu şeklin yaygınlaşmasında /-DIk/ ekinin yapısı, oluşturduğu fiilimsi grubunun nitelikleri ve kendinden sonra gelen kelimelerle münasebeti irdelenmiştir. Anahtar Sözcükler: /-DIK/ sıfat-fiil eki, iyelik eki, Türk dili