Süt Dişi Kök Kanal Tedavilerinin Klinik ve Radyolojik Başarılarının Değerlendirilmesi: Retrospektif Çalışma

Akgün S. E., Arslan I., Aydinoğlu S., Okumuş I., Sakin Ulubay S., Hatipoğlu Ö.

Türkiye Klinikleri Diş Hekimliği Bilimleri Dergisi, cilt.0, sa.0, 2025 (Hakemli Dergi)

Özet

ÖZET Amaç: Süt dişi kök kanal tedavilerinin (KKT) ve üst restoras yonlarının başarıları ile bu tedavilerin daimi dişlerin gelişim ve sürme sürecine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yön temler: Çalışmaya süt dişlerine KKT yapılmış 119 hasta dâhil edildi. KKT uygulanan süt dişi ağızda ise restorasyonun başarısı Amerika Bir leşik Devletleri Halk Sağlığı Servisi [United States Public Health Ser vice (USPHS)] kriterlerine göre değerlendirildi. Kök kanal dolguları taşkın, normal veya eksik dolum olarak gruplandırıldı. Uygulanan KKT’nin alttaki daimi dişlerin sürmesi üzerindeki etkisi araştırıldı. Bul gular: KKT uygulanan dişlerde ortalama takip süresi 40 ay (12-72 ay) olarak belirlendi. Takip süresi uzadıkça (>48 ay) süt dişlerinde görülen kayıp yüzdelerinin arttığı gözlemlendi (p<0,001). Üç farklı restoratif materyal arasında istatistiksel açıdan anlamlı şekilde fark görüldü (p=0,011). Uzman diş hekimleri ile diş hekimleri arasında uygulanan süt dişi kök kanal tedavilerinin ağızda bulunma oranlarında istatistik sel olarak farklılık tespit edildi (p=0,003). Kök kanal dolgusunun sevi yesi ile dişlerin ağızda bulunma oranları arasında anlamlı bir fark görülmedi (p>0,05). USPHS kriterlerinde postoperatif hassasiyet açı sından kompozite kıyasla CİS ve kompomer ile yapılan restorasyon larda daha az hassasiyetin görüldüğü bildirildi (p<0,001). Sonuç: Üst restorasyonlarda kullanılan materyalin çeşidi ile tedaviyi uygulayan he kimin klinik tecrübe ve becerisi, süt dişi kök kanal tedavisi uygulama larında başarıyı etkileyen önemli faktörlerdendir. Ayrıca mevcut çalışmada, süt dişi KKT’lerinin daimi dişlerin gelişim ve sürme süreci üzerine etkisi gözlenmemiştir. 

ABS TRACT Objective: To evaluate the success of primary teeth root canal treatments (RCTs) and restorations, as well as the effects of these treatments on the development and eruption of permanent teeth. Ma terial and Methods: A total of 119 patients who underwent RCT of the primary teeth were included in the study. If the primary teeth to which the RCT was applied, the success of the restoration was evaluated ac cording to the United States Public Health Service (USPHS) criteria. Root canal fillings were classified as overfilled, normal, or underfilled. The effect of the RCT on the eruption of permanent teeth was investi gated. Results: The mean follow-up period was 40 months (range 12 72 months). The loss percentage in primary teeth increased as the follow-up period (>48 months) increased (p<0.001). A statistically sig nificant difference was observed among the 3 restorative materials (p=0.011). There was a statistically significant difference in the rates of RCTs on primary teeth applied between dentists and specialist dentists (p=0.003). There was no significant difference between the level of root canal filling and the presence of teeth in the dental arch (p>0.05). Among the USPHS criteria, less sensitivity was reported in restorations made with glass ionomers and compomers than in those made with composites in terms of postoperative sensitivity (p<0.001). Conclu sion: The type of material used for restorations and the clinical experi ence and skill of the dentist are essential factors that affect the success of RCT in primary teeth. Furthermore, in the current study, primary teeth RCT had no effect on the development and eruption of perma nent teeth.