Expendable ‘Written’ ICT Policies in a Digital Era, No Broken Promise

Creative Commons License

Tolu H.

International Free and Open Source Software Law Review, vol.5, no.2, pp.79-104, 2013 (Peer-Reviewed Journal)

Abstract

In Turkey, whether distinguishing software as Free Open Source Software (FOSS) or Proprietary Closed Source Software (PCSS), there is no precise ‘National ICT Policy in Public Institutions.’ It is crucial to evaluate ICT Policy, particularly how and why it is incomprehensible, as a case study to conceptualise ICT Policy from a national psyche. The study focuses on the reasons for not ‘governing’ ICT Policy and identifies the conditions behind this omission. I argue how  OSS is deliberately ignored due to: obvious, institutional inertia, path dependence and ungovernable ICT changes and, arguably, corruption in new public management. The study concludes that Turkey has failed to produce written ICT Policies and to establish pervasive and trustworthy (flexible) ICT ecosystems, which recognise either a balanced development between FOSS & PCSS or a FOSS favourable system. Turkey has taken a de-facto ICT Policy, by which Microsoft dominant markets control public institutions. Whilst techno-institutional lock-ins politically exist and are irreversible, the future is mistakenly defined as a Procrustean ICT Bed Strategy. Globally, ICT Policy is understood to be an ‘experimental strategy’ (not definitive), perhaps for the purpose of ongoing negotiations and positioning of a national state within global networks because of evident nationally prioritised values and interests. Thus, the dynamic and failing nature of ICT ecosystems leads to ‘no broken promise.’

Türkiye'de, yazılımı Özgür Açık Kaynaklı Yazılım (ÖAKK) veya Tescilli Kapalı Kaynaklı Yazılım (TKKY) olarak ayırt edecek olursak, kesin bir 'Kamu Kurumlarında Ulusal BİT Politikası' yoktur. BİT Politikasının, özellikle nasıl ve nedeninin değerlendirilmesi çok önemlidir. BİT Politikasını ulusal bir ruhsaldan kavramsallaştırmak için bir vaka çalışması olarak anlaşılamaz. Çalışma, BİT Politikasını 'yönetmeme' nedenlerine odaklanmakta ve bu ihmalin arkasındaki koşulları belirlemektedir. Açık, kurumsal atalet, yol bağımlılığı ve yönetilemez BİT değişiklikleri ve tartışmalı olarak yeni kamu yönetimindeki yolsuzluk nedeniyle ÖAKK'un nasıl göz ardı edildiğini savunuyorum. Çalışma, Türkiye'nin yazılı BİT Politikaları üretemediği ve ÖAKK ve TKKY veya ÖAKK uygun bir sistemi arasında dengeli bir gelişmeyi tanıyan yaygın ve güvenilir (esnek) BİT ekosistemleri kuramadığı sonucuna varmaktadır. Türkiye, Microsoft baskın piyasalarının kamu kurumlarını kontrol ettiği fiili bir BİT Politikası almıştır. Teknolojik kurumsal kilitlenmeler politik olarak mevcut ve geri döndürülemez olsa da, gelecek yanlışlıkla Procrustean BİT Yatak Stratejisi olarak tanımlanmaktadır. Küresel olarak, BİT Politikasının, belki de ulusal olarak önceliklendirilmiş değerler ve çıkarlar nedeniyle, devam eden müzakereler ve bir ulusal devletin küresel ağlar içinde konumlandırılması amacıyla bir 'deneysel strateji' (kesin değil) olduğu anlaşılmaktadır. Böylece, BİT ekosistemlerinin dinamik ve başarısız doğası 'kırık bir vaat' olmasına yol açar.