Business and Economics Research Journal, vol.12, no.4, pp.799-811, 2021 (Peer-Reviewed Journal)
: Purchasing power parity (PPP) is an approach which is based on the law of
one price and balances the purchasing power of currencies by excluding price
differences among countries. The interest in the PPP hypothesis, which is also used as
an international development criteria, has been increasing due to price instability and
trade deficits faced by countries. Along with the increasing interest, the validity of the
PPP hypothesis is tested more often for different country groups and time periods by
using modern analysis methods. The aim of this study is to test the validity of the PPP
hypothesis for the period 1970-2019 in nine of N-11 countries. Accordingly, the BCIPS
unit root analysis method, which allows for cross-section dependence, soft breaks, and
common factor structure and which was proposed by Lee, Wu, and Yang (2016), was
used as a modern test technique in the study. The findings of the analysis suggest that
the real exchange rates for N-11 countries are stationary, therefore, it is concluded that
the PPP hypothesis is valid. In this respect, it is revealed that the effect of shocks on the
real (effective) exchange rate in N-11 countries is temporary and that PPP can be used
as a reliable indicator in monetary policy decisions and international development
measures.
Satın alma gücü paritesi (SAGP), ülkeler arasında fiyat farklılıklarını ortadan
kaldırarak ülkelerin para birimlerinin satın alma gücünü eşitleyen tek fiyat kanununa
dayalı bir yaklaşımdır. Uluslararası gelişmişlik ölçütü olarak da kullanılan SAGP
hipotezine olan ilgi, ülkelerin karşılaştığı fiyat istikrarsızlıkları ve dış açık sorunları
nedeniyle artmaktadır. Artan ilgi ile birlikte SAGP hipotezinin geçerliliği farklı ülke ve ülke
gruplarında çeşitli dönem aralıkları itibarıyla güncel analiz yöntemleri kullanılarak
sınanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, dokuz N-11 ülkesinde 1970-2019 dönemi için SAGP
hipotezinin geçerliliğini sınamaktır. Bu doğrultuda çalışmada güncel bir test tekniği
olarak Lee, Wu ve Yang (2016) tarafından ileri sürülen yatay kesit bağımlılığına, yumuşak
kırılmalara ve ortak faktör yapısına izin veren BCIPS birim kök analiz yöntemi
kullanılmıştır. Analiz bulgularından N-11 ülkeleri için reel döviz kurlarının durağan olduğu
tespit edilmiş, dolayısıyla SAGP hipotezinin geçerli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu
bağlamda N-11 ülkelerinde reel (efektif) döviz kuru üzerinde şokların etkisinin geçici
olduğu, para politikası kararlarında ve uluslararası gelişmişlik ölçütlerinde SAGP’nin
güvenilir bir gösterge olarak kullanılabileceği ortaya konulmuştur.