Akademik Veri Yönetim Sistemi
25. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Ankara, Türkiye, 16 - 19 Mayıs 2024, ss.484-496, (Tam Metin Bildiri)
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin affetme esnekliklerinin öfke düzeyleri ile psikolojik iyi oluşları tarafından anlamlı düzeyde yordanıp yordanmadığının incelenmesidir. Araştırma, 2023-2024 eğitim öğretim yılında Türkiye’nin farklı üniversitelerinde öğrenim gören, yaş ortalamaları 23,58 olan 281 (%73,8) kadın ve 100 (%26,2) erkek olmak üzere toplam 381 öğrencinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak Sürekli Öfke Ölçeği, Psikolojik İyi Oluş Ölçeği, Affetme Esnekliği Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Çalışma grubunu oluşturan üniversite öğrencilerinin Affetme Esnekliği Ölçeği’nden almış oldukları toplam puanlar ile Sürekli Öfke Ölçeği ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği’nden aldıkları puanlar arasında anlamlı bir ilişki gösterip göstermediği korelasyon analiziyle incelenmiştir. Buna göre üniversite öğrencilerinin affetme esneklikleri ile sürekli öfke düzeyleri arasında düşük düzeyde negatif yönlü (r=-,27; p<,05); psikolojik iyi oluşları arasında ise düşük düzeyde pozitif yönlü (r=,29; p<,05) anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sürekli öfke düzeyleri ile psikolojik iyi oluşları arasında ise düşük düzeyde negatif yönlü (r=-,25; p<,05) anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sürekli Öfke Ölçeği ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği’nden alınan puanların Affetme Esnekliği Ölçeği toplam puanlarını yordama gücü çoklu regresyon ile analiz edilmiştir. Affetme esnekliğinin yordanan değişken olarak ele alındığı çoklu regresyon analizi sonucunda; sürekli öfke düzeyleri ile psikolojik iyi oluşlarının birlikte affetme esnekliklerini anlamlı düzeyde yordadığı belirlenmiştir (R=,358; R2=,128; p<,05). Buna göre yordayıcı değişkenlerin affetme esnekliğindeki varyansın %12,8’ini açıkladığı bulunmuştur. Araştırmanın sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin affetme esnekliklerinin geliştirmesine yönelik olarak sürekli öfke ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin de dikkate alınarak psikoeğitim çalışmalarının yapılması ya da müdahalelerin gerçekleştirilmesi önerilebilir.
Anahtar Kelimeler: Psikolojik iyi oluş, affetme esnekliği, sürekli öfke
The aim of the study is to examine the predictive power of anger levels and psychological well-being of university students in their forgiveness flexibility. The participants of the study consisted of a total of 381 students, 281 (73.8%) females and 100 (26.2%) males, with an average age of 23.58 years, studying at different universities in Turkey in the 2023-2024 academic year. Trait Anger Scale, Psychological Well-Being Scale, Forgiveness Flexibility Scale and Personal Information Form were used as data collection tools in the study. It was examined by correlation analysis whether there was a statistically significant relationship between the total scores of university students from the Flexibility to Forgive Scale and their scores from the Trait Anger Scale and Psychological Well-Being Scale. In this context, it was found that there was a low-level negative relationship between university students’ forgiveness flexibility and trait anger levels (r=-,27; p<,05), and a low-level positive relationship (r=,29; p<,05) between their psychological well-being. A low level negative and statistically significant relationship was found between trait anger levels and psychological well-being (r=-,25; p<,05). The predictive power of the scores obtained from the Trait Anger Scale and Psychological Well-Being Scale on the total scores of the Flexibility to Forgive Scale was analyzed by multiple regression. As a result of multiple regression analysis in which forgiveness flexibility was considered as the predictor variable, it was determined that trait anger levels and psychological well-being together predicted forgiveness flexibility significantly (R=,358; R 2=,128; p<,05). Accordingly, it was found that trait anger and psychological well-being scores explained 12.8% of the variance in forgiveness flexibility. The results of the study suggest that psychoeducational studies or interventions should be carried out by taking into account the levels of trait anger and psychological well-being in order to improve the forgiveness flexibility of university students.
Keywords: Psychological well-being, Flexibility to forgive, Trait anger