Research Information System
KAFKAS ÜNIVERSITESI İLAHIYAT FAKÜLTESI DERGISI, vol.10, no.20, pp.205-232, 2023 (Peer-Reviewed Journal)
İnsan-Allah ilişkisi, Din Psikolojisinin ele aldığı temel konulardan biri olarak karşımıza
çıkmaktadır. Bu iletişim, insandan Allah’a doğru inanç, ibadet, dua şeklinde cereyan etmekte, Allah’tan
insana doğru ise vahiy, duanın kabulü şeklinde cevap bulmaktadır. Dinin Allah ile girilen ruhsal ilişki
olarak tanımlanması, bu özel ilişkinin “mahiyeti” ve dayandığı “psikolojik temellerin” neler olduğu
sorusunu da beraberinde getirmektedir. Dini hayatı besleyici duygusal faktörler arasında daha fazla
etkin olan sevgi duygusunun konumu ise dini psikolojik perspektiften incelemeye çalışan araştırmacıları
meşgul eden sorulardan biri olmuştur. Ancak dini hayatı besleme konusunda büyük potansiyele sahip
olsa da, sevgi kavramının oldukça geniş, karmaşık ve muğlak doğası, özellikle psikoloji kaynaklarında
neredeyse hiç araştırmaya konu edilmemesine yol açmıştır. İnsan-Allah ilişkisinin sevgi temelinde
gerçekleşmesinin şartları ve sonuçlarının ele alındığı bu çalışmada öncelikle kavramsal çerçevede sevgi,
sevgi objeleri ve Kur’an-ı Kerim’de sevgi kavramının ele alınış biçimi değerlendirilmiş daha sonra Allah sevgisi ve bu sevginin boyutları irdelenmeye çalışılmıştır. Bu araştırmamızda dokümantasyon yöntemi
kullanılmış, sevgi kavramının, mahiyeti ve objeleri bakımından oldukça farklı değerlendirmelere konu
olduğu, başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere dini metinlerde, özellikte tasavvufi düşüncede sevgi merkezli
bir insan-Allah ilişkisinin öne çıktığı, sevgi merkezli bir insan-Allah ilişkisinin kaynaklarının, insan
tabiatında varlığını hissettirdiği değerlendirilmiştir