Akademik Veri Yönetim Sistemi
Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, cilt.5, sa.1, ss.1-39, 2024 (Hakemli Dergi)
Miraç, Hz. Peygamber’in Mescid-i Harâm’dan Mescid-i Aksâ’ya yolculuğu, oradan da semaya
yükselerek Allah’ı ve diğer âlemleri görüp geriye dönmesi olayıdır. Olay, Hz. Muhammed’in kalbinin
yarılıp bu seyahate uygun hâle getirilmesi, Burak vasıtasıyla ve Cebrâil eşliğinde Mescid-i Aksâ’ya
yolculuğu (isrâ), orada önceki peygamberlere namaz kıldırması, Sahretu’llâh’tan semaya yükselişi,
Allah’ın huzuruna kabulü, sema katlarını dolaşması, diğer peygamberlerle görüşmeleri, cennet ve
cehennemi seyri ve geri dönmesi şeklinde özetlenebilir. Bu olaya Müslümanlar değer atfetmişlerdir. Bunun
sonucunda Arap, Fars ve Türk edebiyatlarında çok sayıda müstakil mirac-name yazılmıştır. Ayrıca pek çok
divan ve mesnevi yazarı da eserlerinde bir bölüm olarak olaya yer vermişlerdir. Bu makalede İsmail Hakkı
Bursevî’nin 1709’da tamamladığı Miraciye’sinin, müellif nüshası ile birlikte toplam 18 nüshası
tanıtılmıştır. Tüm nüshalar metinleri üzerinden incelenmiş, nüshalarla ilgili, bulundukları yerlerde verilmiş
olan bilgilerle karşılaştırılmış, yanlış bilgiler düzeltilmeye çalışılmıştır. Ayrıca bu incelemelerde elde
edilen bilgiler makaleye eklenmiştir. Makalede Miraciye metni şekil ve muhteva yönlerinden incelenmiş,
elde edilenler sonuç bölümünde değerlendirilmiştir.
Anahtar Sözcükler: Mirac, mirac-nameler, Türk edebiyatında mirac, İsmail Hakkı Bursevî, Miraciye