Kur’ân-ı Kerim’de bazı konularda ilk bakışta çelişkili gibi görünen âyet grupları yer almaktadır. Bu bağlamda Kur’an’da yer alan şu üç grup âyet de uzlaştırılması gereken âyetlerdendir. Bunlardan birinci grup âyette, her ümmete bir resul ve uyarıcı gönderildiği, uyarıcı gönderilmeyen hiçbir memleketin helak edilmediği belirtmektedir. İkinci grup âyette ise Hz. Peygamber’in daha önce uyarılmayan bir kavmi uyarmak üzere gönderildiği açıklanmaktadır. İkinci grup âyetler içerisinde değerlendirilebilecek olan ve Hz. Peygamber’in ataları uyarılmayan bir kavmi inzâr için gönderildiğini belirten Yâsin 36/6. âyet bunlar içerisinde en çok dikkat çekilen âyet konumundadır. Zira Hz. Peygamber’den önce Araplara peygamber gönderildiği bilinmektedir. Üçüncü grup ise Mekke müşriklerinin daha önce de kendilerine ve atalarına yeniden dirilmeyle ilgili Hz. Peygamber’in ikazlarına benzer uyarıların yapıldığına dair sözlerini aktaran âyetlerdir. Tüm bu âyetlerin geçmişten günümüze nasıl izah edildiği ilgi çekici olmakla birlikte özellikle burada Yâsin 36/6. âyetin kilit noktada olduğu görülmektedir. Nitekim klasik dönemden itibaren bu âyetin tefsirinde “ataları uyarılmayan” anlamının yanında alternatif olarak “ataları da uyarılan” şeklinde tam aksi bir anlam daha verilmektedir. Modern dönemde bazı meallerde de bu ikinci anlam tercih edilmektedir. Bu çalışmada, Hz. Peygamber’in “ataları uyarılmayan bir topluma” gönderildiğini belirten Yâsin 36/6 ile “kendileri uyarılmayan topluma” gönderildiğini belirten el-Kasas 28/46 ve es-Secde 32/3 gibi âyetlerin aynı anlamda anlaşılması gerektiği savunulmaktadır. Bu anlamın hem Yâsin 36/6. âyetin bağlamına hem de Hz. İbrahim ve İsmail’den itibaren uyarıcı gelmeden geçen uzun bir süreye işaret etmesinin daha doğru olduğu vurgulanmaktadır. Öte yandan çalışmada, bu üç grup âyetin uzlaştırılmasına dair klasik ve çağdaş dönem tefsirlerdeki görüşler değerlendirilmekte ve söz konusu âyetlerin nasıl tercüme edildiği belli başlı mealler üzerinden incelenmektedir.
The apparent contradiction of some verses in the holy Qurʾān with some other verses has paved the way for the development of disciplines such as Mushkil al- Qur'an and some theories such as Naskh in the tafsir tradition. Different perspec- tives have been put forward from the classical period to the contemporary period in terms of interpretation of the verses in question. One of the group of verses that are difficult to understand both in the classical and modern periods is the verse about Prophet Muhammad are three groups of verses regarding the prop- hethood of the Prophet. The first of the three groups in question. The verses of Sūrat Yūnus 10/47, Sūrat al-Naḥl 16/36, Sūrat Fāṭir 35/24 and Sūrat al-Isrāʾ 17/15 indicate that a warner has been sent to every ummah. The second group is Sūrat al-Qaṣaṣ 28/46, Sūrat al-Sajda 32/3, Sūrat Sabāʾ 34/44 and Sūrat Yā Sīn 36/6, which state that the Prophet was sent to a nation whose “ancestors were not warned” verses. The third group is the verses Sūrat al-Muʾminūn 23/68, 83 and Sūrat al-Naml 26/68, which inform us that the ancestors of the Meccan polytheists were also warned. It can be said that this third group of ver- ses actually comes to the same conclusion as the first group of verses, which sta- tes that a prophet was sent to the every ummah. In fact, the wave group that se- ems to contradict the other two wave groups is the second group. Among the se- cond group of verses, the verse Yasin 36/6 stands out, indicating that the ances- tors of the people to whom the Prophet was sent were not warned. Because it is a fact that the people to whom the Prophet was sent were not warned. However, it needs to be explained how the verse of Sūrat Yā Sīn 36/6, which indicates that their ancestors were not warned, can be understood together with the verses in the Qurʾān that talk about the prophets sent to the ancestors of the Arabs the verses that indicate that Allah Almighty sent Prophets to every village and every ummah. For this reason, although all these verse groups are mentioned in the study, the key point of the verse Sūrat Yā Sīn 36/6 is reflected in the title. This study focuses on the interpretations that are and are not considered in terms of reconciling the verses in question, and an evaluation is made on how these three groups of verses should be understood in the integrity of the Qurʾān. In fact, this issue is closely related to the subject of prophethood in the science of theology. For this reason, although all these verse groups are mentioned in the study, the key point of them, verse Yasin 36/6, is reflected in the title. As a re- sult, the verses stating that the Prophet was sent to a society whose ancestors were not warned were understood in the same context throughout the historical process, hence Yasin 36/6. It has been revealed that it is not correct to evaluate the verse separately from verses such as Sūrat al-Qaṣaṣ 28/46 and Sūrat al-Sajda 32/3. In fact, Abū Manṣūr al-Māturīdī (d. c. 333/944) and Abū Ḥayyān (d. c. 745/1344) evaluated verses such Sūrat al-Qaṣaṣ 28/46, Sūrat al-Sajda 32/3 and Sūrat Yā Sīn 36/6 from the same perspective. According to them, these three verses have two possible meanings: The first is that the Prophet was sent to warn the peoples that the previous prophets had warned. In fact, Abu Hayyan interp- reted all of these verses positively. The second is that the Prophet was assigned to warn a people to whom no warning had come before. In addition, it has been determined that the words ummah, tribe (kabīla) and village (al-karyah) and the concepts of “nazîr” and “rasūl” in the verses in question are interpreted within the same meaning.
