Akademik Veri Yönetim Sistemi
11th International Educational Technology Conference, İstanbul, Türkiye, 25 - 27 Mayıs 2011, ss.1664-1667
Çağımızda bilgi ve teknolojide meydana gelen hızlı ve sürekli gelişim, kurumları yeniden yapılanmaya zorlamaktadır. Hem bu değişimin öncüsü olacak hem de bu değişimden etkilenecek kurumlardan bir tanesi de hiç şüphesiz ki eğitim kurumlarıdır. Bu çerçevede teknolojideki gelişmelerin eğitime yansıması beklenen bir sonuçtur. Son zamanlarda okullarda kullanımı yaygınlaşan teknolojilerden bir tanesi de akıllı tahtalar olmuştur. Projeksiyon cihazıyla tahtaya yansıtılan bilgisayar görüntüsünün, özel bir kalem veya el ile yönetilebildiği, büyük dokunmaya karşı duyarlı elektronik zeminler olarak tanımlanan akıllı tahtalar eğitim ortamlarına 1990’lı yıllardan itibaren girmeye başlamıştır (Yiğit ve diğ., 2006; Beeland, 2002). Ülkemizde “eğitim ve öğretimde fırsat eşitliğini sağlamak ve okullarımızdaki teknolojiyi iyileştirmek amacıyla BT araçlarının öğrenme-öğretme sürecinde daha fazla duyu organına hitap edilecek şekilde derslerde etkin kullanımı” amacıyla MEB tarafından yürütülen, Ulaştırma Bakanlığı tarafından desteklenen ve 3 yıl içerisinde tamamlanması düşünülen FATİH projesi kapsamında her okula bir akıllı tahta hizmeti verilmesi planlanmaktadır. Böylece okullarda bu teknolojinin kullanımının daha da yaygınlaşacağı düşünülmektedir. Akıllı tahtalar gibi öğretimde kullanılan yeni teknolojiler öğretmenlik mesleğine yeni imkânlar sağlar, ancak öğretmenlerin bu yeni teknolojileri derslerinde nasıl kullanacaklarını öğrenmeleri gereksinimini de beraberinde getirir (Robinson & Latchem, 2003). Bosch & Cardinale (1993) bir yandan öğretmenleri teknolojik beceriler ile donatmanın diğer yandan da bu becerileri öğrenmeyi destekleyecek şekilde nasıl kullanacakları konusunda onları eğitmenin öğretmenler için önemli olduğunu savunmuşlardır.
Bu araştırmada, ilköğretimde görevli branş öğretmenlerinin akıllı tahta ile ilgili bilgi ve becerilerini geliştirmeye yönelik olarak düzenlenen bir hizmet içi eğitim kursunun sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklemini 2010-2011 eğitim öğretim yılında Trabzon’da düzenlenen mahalli hizmet içi eğitim kursuna katılan çeşitli branşlardaki gönüllü 14 öğretmen oluşturmaktadır. Özel durum yaklaşımının kullanıldığı bu çalışmada veriler; araştırmacı günlükleri, anketler ve yarı yapılandırılmış mülakatlar aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde yüzde değerleri, betimsel-içerik analizi ve kodlamalar kullanılarak oluşturulmuş matrislerden yararlanılmıştır. Anket bulguları katılımcıların kursu büyük oranda etkili bulduklarını ortaya koymuştur. Mülakat ve araştırmacı günlükleri kursun öğretmenler için yararlı olduğunu, öğretmenlerin akıllı tahta ile ilgili bilgilerini zenginleştirdiğini, akıllı tahtaya yönelik bakış açılarında değişimler meydana getirdiğini ve öğretmenlere mesleki gelişim açısından katkı sağladığını göstermiştir. Ayrıca araştırma sonuçları; öğretmenlerin akıllı tahtayı fen ve teknoloji ve matematik gibi bazı branşlar açısından oldukça kullanışlı bulduklarını, ancak Teknoloji Tasarım gibi bazı branşlar açısından ise çok kullanışlı bulmadıklarını ortaya çıkarmıştır. Araştırma sonucunda ileride akıllı tahtanın öğretim ortamları ile bütünleştirilmesi konusunda düzenlenecek hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik önerilerde bulunulmuştur.