Akademik Veri Yönetim Sistemi
XLI. Türk Mikrobiyoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 13-17 Kasım, Cilt 1, Antalya, Türkiye, 13 - 17 Kasım 2024, cilt.1, sa.96, ss.912-913, (Özet Bildiri)
Giriş ve Amaç: Solunum yolu enfeksiyonları, tüm dünyada enfeksiyon hastalıklarına bağlı mortalite ve morbiditenin en önemli nedenidir. Bu çalışmamızda, Rize Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji laboratuvarına çeşitli kliniklerden gelen alt solunum yolu örneklerinden izole edilen Acinetobacter spp., Pseudomonas spp., Stenotrophomonas maltophilia, Klebsiella spp. ve Enterobacter spp. bakterilerindeki antibiyotik duyarlılıklarını belirledik. Böylelikle ampirik tedavilere destek olmayı ve antimikrobiyal direnç profillerinin değerlendirilmesini amaçladık. Gereç ve Yöntem: Rize Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji laboratuvarına Aralık 2020 ve Aralık 2023 tarihleri arasında çeşitli kliniklerden gönderilen alt solunum yolu örnekleri retrospektif olarak incelendi. Bakteri identifikasyonunda konvansiyonel yöntemler ve VITEK® 2 Compact otomatize sistemi(BioMérieux, Fransa) kullanıldı. Bakterilerin antimikrobiyal duyarlılık sonuçları EUCAST(The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) ve CLSI(Clinical & Laboratory Standards Institute) önerileri doğrultusunda belirlendi. Bulgular ve Sonuç: Çalışmamıza 1268’i trakeal aspirat, 373’ü balgam, 94’ü lavaj olmak üzere toplamda 1735 adet alt solunum yolu örneği dahil edildi. Örneklerin gönderildiği klinikler, yoğun bakım üniteleri ve diğer klinikler şeklinde sınıflandırıldı. Pseudomonas spp. dışındaki diğer dört etkenin yoğun bakım ünitelerinde daha fazla izole edildiği görüldü. Acinetobacter spp., 651(%37,5) örnekle en sık saptanan etken olup bunu sırasıyla; Pseudomonas spp. 567(%32,6), Klebsiella spp. 251(%14,4), Stenotrophomonas maltophilia 148(%8,5) ve Enterobacter spp. 118(%6,8) takip etti. Cinsiyet dağılımına bakıldığında beş etkenin tümünde erkeklerin kadınlara göre daha baskın olduğu görüldü(Tablo 1). Etkenlerin tümü için antibiyotik duyarlılık oranları ve yüzdeleri ayrı ayrı hesaplandı. Bunun için klinik kullanımı sık olan; piperasilin/tazobaktam, seftazidim, sefepim, amikasin, imipenem, meropenem, tigesiklin, minosiklin, trimetoprim/sülfametoksazol, kolistin ve levofloksasin antibiyotikleri seçildi(Tablo 2). Antimikrobiyal direnç profillerinin bilinmesi; uygun antibiyotik kullanımına, artan direnç oranlarının önüne geçilebilmesine ve mortalite oranlarının düşmesine katkı sağlayacaktır.