Akademik Veri Yönetim Sistemi
FLORA, cilt.6, sa.4, ss.225-230, 2001 (Hakemli Dergi)
Bu prospektif çalışmada, yaklaşık 2 yıllık bir sürede (Ocak 1999-Mayıs 2000) solunum yolu infeksiyonlarının etyolojik tanısı için 7 viral ve 3 atipik bakteriye ait antijenler immünfloresan yöntemle araştırılmıştır. Solunum yolu infeksiyonu semptomu olan pediatrik (grup I, 76 olgu) ve erişkin (grup II, 135 olgu) yaş grubundaki hastalarda, solunum yolu sekresyonları elde edilmiştir. Etyolojik tanı; pediatrik olgularda %45.4, erişkin olgularda ise %67.3 oranında konulmuştur. Grup I ve grup II'de sırasıyla; Chlamydia pneumoniae %17.8, %13.3; Mycoplasma pneumoniae %0, %9.6; influenza A virüsü %3.9, %16.3; adenovirüs %3.9, %14.8; parainfluenza virüs tip 1 %5.3, %7.4; respiratuar sinsityal virüs %9.2, %1.5; parainfluenza virüs tip 2 %3.9, %3.0 ve influenza B virüs %1.3, %1.5 oranlarında tespit edilmiştir. Hastaların %2.6 ve %3.9'unda birden fazla etken bulunurken, parainfluenza virüs tip 3 ile Legionella pneumophila'ya ait antijen tespit edilmemiştir. Kullanılan immünfloresan yöntemin etyolojik tanıya katkısı ve sonuçların rasyonel antibiyotik kullanımına etkisi tartışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: İmmünfloresan, Solunum yolu infeksiyonu, Atipik etkenler
Investigation of Atypical Agents in Respiratory Tract Infections
In this prospective study, 7 viral and 3 atypical bacteria antigens were investigated by immunofluorescence method during January 1999-May 2000 for the etiological diagnossis of respiratory tract infections. Respiratory tract secretions were obtained from children (group I, 76 cases) and adults (group II, 135 cases) who had symptoms of respiratory tract infections. Etiological diagnosis was reported as 45.4% in pediatric cases and 67.3% in adults. In group I and group II; the rates of Chlamydia pneumoniae was 17.8%, 13.3%; Mycoplasma pneumoniae 0%, 9.6%; influenza A virus 3.9%, 16.3%; adenovirus 3.9%, 14.8%; parainfluenza virus type I 5.3%, 7.4%; respiratory syncytial virus 9.2%, 1.5%; parainfluenza virus type 2 3.9%, 3.0%; and influenza B virus 1.3%, 1.5% respectively. In 2.6% and 3.9% of the patients in two groups two or more etiological agents were identified. Parainfluenza virus type 3 and Legionella pneumophila antigens could not be determined in any of the patients. The advantage of immunofluorescence method for the etiological diagnosis and the effect of results to the rational antibiotic use were discussed.
Key Words: Immunofluorescence, Respiratory tract infections, Atypical agents