Pearson Journal International Conference on Social Sciences & Humanities, Nevşehir, Türkiye, 26 - 27 Ekim 2021, ss.562-573
Sürdürülebilir kalkınma, refah artışının çevresel ve insani gelişmeyi koruyarak ve
iyileştirerek gerçekleşmesi olarak ifade edilmektedir. Fakat refahı artırma çabası içerisinde
günümüzde çevre kirliliği ve çevre ilişkili sorunlar giderek daha kötü bir hal almaya
başlamıştır. Bu durumun temelinde yatan en önemli faktörün insanların ortaya koyduğu
faaliyetler olduğu kabul edilmektedir. İnsan etkisi ile bozulmanın kapsamlı bir göstergesi
olan ekolojik ayak izi, birçok disiplinde çalışmalara konu olmaktadır. Aynı zamanda çevre
kirliliği yakınsaması analizleri, ele alınan çevresel politikalar bakımından önemli ve
belirleyicidir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı 1961-2017 döneminde gelişmekte olan ülkeler
için kişi başına düşen ekolojik ayak izi yakınsamasının ampirik olarak analiz edilmesidir. Bu
amaçla yatay kesit genişletilmiş Dickey-Fuller panel birim kök testi ve yeni geliştirilen
keskin ve Fourier kırılmalı panel durağanlık testi kullanılmıştır. Yatay kesit genişletilmiş
Dickey-Fuller panel birim kök testinden elde edilen bulgular gelişmekte olan ülkeler için kişi
başına düşen ayak izinin ıraksadığını göstermektedir. Yeni geliştirilen Fourier panel
durağanlık testinden elde edilen bulgularda ise kişi başına düşen ayak izinin yakınsadığı
sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar ışığında ilgili ülkelerde çevre kirliliği anlamında
aradaki farkın zamanla kapandığı ifade edilebilir. Son olarak bu ülkelere çevre kirliliğini
önlemek amacıyla birlikte hareket etmeleri ve ortak politika kararları etrafında
yoğunlaşmaları önerilmektedir.
Sustainable development is generally expressed as the realization of welfare increase by
protecting and improving environmental and human development. While putting an effort to
increase welfare, however, environmental pollution and environmental-related problems are
getting worse. It is accepted that the most important factor underlying this situation is the
activities of people. Ecological footprint, which is a comprehensive indicator of degradation
by human influence, is the subject of studies in many disciplines. Environmental pollution
convergence analyzes are also important and decisive in terms of environmental policies. In
this context, the aim of the study is to empirically analyze the ecological footprint convergence per capita for developing countries in the 1961-2017 period. For this purpose,
the cross-section extended Dickey-Fuller panel unit root test and panel stationarity test with
sharp and Fourier breaks which is recently developed were used. Findings from the crosssection extended Dickey-Fuller panel unit root test show that the footprint per capita diverges
for developing countries. In the findings obtained from the newly developed Fourier panel
stability test, however, it is concluded that the footprint per capita converges. In the light of
the results obtained, it can be stated that the difference in terms of environmental pollution in
the relevant countries has decreased over time. Finally, it is recommended that these
countries act together and focus on common policy decisions in order to prevent
environmental pollution.