Tarihsel empati, geçmişte yaşamış bir figürün deneyimlerini anlama, duygusal olarak deneyimleme ve bağlamsallaştırma yeteneğini ifade eder. Bu beceri, geçmişin daha derin bir düzeyde içselleştirilmesine ve bir bağlama oturtulmasına olanak tanıdığı için tarih öğretiminde büyük bir öneme sahiptir. Araştırmanın amacı sosyal bilgiler öğretmenlerinin tarihsel empati tanımlarını belirlemek ve öğrencilere tarihsel empati kazandırma sürecindeki deneyimleri doğrultusunda görüşlerini ortaya koymaktır. Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim desenine uygun olarak kurgulanmıştır. Çalışma grubu 12 öğretmenden oluşturulmuştur. Araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla yazılı olarak toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçları, öğretmenlerin tarihsel empati tanımlarının bu becerinin tüm yönlerini kapsamadığını ve tanımlarının parça parça olduğunu göstermektedir. Tarihsel empati, öğrencilere tarihi olayları tarafsız bir şekilde değerlendirmeyi ve objektif bir bakış açısı geliştirmeyi amaçlayan bir beceri olarak vurgulanmıştır. Öğretmenler, tarihsel empatinin daha çok kültür ve miras, bilim, teknoloji ve toplum ile küresel bağlantılar gibi öğrenme alanlarında yer aldığını belirtmiştir. Tarihsel empati becerisini geliştirmek için çeşitli yöntemler ve etkinlikler uyguladıklarını ifade etmiştir. Ancak, tarihsel empati geliştirme sürecini olumsuz etkileyen faktörler arasında zaman ve kaynak sınırlamaları, materyal eksikliği ve yetersiz kitap içerikleri gibi zorlukların olduğunu da dile getirmiştir.

Anahtar Kelimeler