Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, cilt.15, sa.2, ss.63-91, 2010 (Hakemli Dergi)
Hayat
pahalılığı sorunu yoksulluğun azaltılması politikalarının ayrılmaz bir parçasıdır.
Teorik olarak, kentsel alanlarda hayat pahalılığının genellikle daha fazla
olduğu kabul edilmektedir. Bu çalışmada Türkiye’de hayat pahalılığını ölçmek amacıyla,
TÜİK tarafından seçilmiş 26 il grubunun 2008 yılına ait 375 ürün ve hizmetin
ortalama fiyatlarına Temel Bileşenler Analizi (TBA) uygulanarak, söz konusu
iller için standartlaştırılmış mekânsal tüketici fiyat endeksleri
hesaplanmaktadır. TBA’nın sonuçlarına göre en pahalı ilk üç il arasında
sırasıyla İstanbul, Ankara ve İzmir yer alırken; en ucuz il grupları arasında Şanlıurfa-Diyarbakır,
Gaziantep-Adıyaman-Kilis ve Mardin-Batman-Şırnak-Siirt yer almaktadır. Diğer
taraftan, illerin genel fiyat düzeyleri ile diğer alt endeksler arasındaki
ilişkiler uygun olan ridge regresyon tekniği ile araştırılarak illerin hayat
pahalılığı düzeylerini belirleyen faktörlerden en önemli ilk üç faktör arasında
sırasıyla giyim, mobilya ve eveşyası, diğer ürün ve hizmetler ile konut
harcamaları yer almaktadır.
Cost of living issue is an
integral part of poverty reduction policies. Theoretically, it is accepted that
the cost-of-living in urban areas are generally greater. In this study, standardized
spatial price indexes of 26 provincial regions are calculated by applying Principal
Component Analysis (PCA) to the 2008 average yearly prices for 375 products and
services. These provincial regions, product
and services are selected by TÜİK. According to the results of PCA, most expensive
provinces are