Roman ve tarih arasındaki ilişki çok yakındır. Her ikisi de hafıza unsuru gibi sabit ortak noktalara dayanıyor. Olayları ve karakterleri anlatırken temel bir unsur olarak anlatıma dayanıyor. Birçok yazar, tarihî romanın (hem biçimsel hem konu olarak) içine, geçmişin olaylarını ve karakterlerini katarak, bunları kendi romanlarına konu yapmışlardır. Alî Ahmed Bâkesîr, Corcî Zeydan, Alî el-Cârim ve diğer birçok yazar, diğer roman türlerine nazaran tarihî romana yönelmişlerdir. Bu tercihlerini; eğitim ve aydınlatma, Arap ve İslam medeniyetinin büyüklüğünü vurgulama, tarihî sembolleri örnek alma çağrısı gibi birçok sebepten dolayı yapmışlardır. Bu hedeflerin önemini vurgularken, son dönemde romanda tarihin varlığı sadece geçmişi hatırlamak değil, aynı zamanda gerçeği ve günümüz laylarını maske olarak kullanmak olarak ortaya çıktı. Bu durum, Cemal el-Gitani’nin eserlerinde (Zeyni Bereket) ve Muhammed Cibril’in (min evrâkı Ebû et-Tayyib el-Mütenebbî) eserlerinde görüldü. Muhammed Müstecâb, yazılarında tarih ile hayal gücü arasında denge kurmaya çalıştı. Roman ve tarih arasındaki bu etkileşim üzerine, bu çalışma, Muhammed Müstecâb’ın“Numan Abdülhâfız’in Gizli Tarihi”adlı edebi bir metni üzerinden uygulanan etkileşimleri keşfetmeye çalışmakta ve yazarın eserde, sözlü ve yazılı anlatımı birleştirme, hayal gücü ve tarih tekniklerini nasıl kullandığını vurgulamaktadır. Ayrıca, yazar, halk dilinin özelliklerine ve dilbilgisine dayanan bir dil kullanımını tercih etmiş ve bunu bilimsel dil ve kurallarla karşılaştırmıştır.
Novels and history have an intertwined relationship, as both rely on shared elements such as memory and narration to convey events and characters. Many writers such as Ali Ahmed Bakathir, Jurji Zaydan, and Aly Al-Garem have preferred the historical novel as a medium for exploring historical events and characters, focusing on both the form and content in their works. This relates to many reasons such as culture, education, having the glory of Arabia and Islam emerge, and the call to imitate role models. In spite of the importance of these objectives, the representation of history in the narrative blog in recent history has not merely been to retain the past but has also been used to mask the reality and incidents of the present, as has been represented in Gamal al-Ghitani’s novel Al-Zini Barakat and Mohamed Jibril’s From the Papers of Abu Al-Tayyib Al-Mutannabi. This study analyzes Mohamed Mustagab, who blended imagination and history in his narrative writing, and his work The Secret History of Numan Abd al-Hafiz. The study aims to identify the interferences between the novel and history by focusing on the techniques the author employed to blend oral and written traditions while maintaining the literary and imaginary aspects of the text. Additionally, the study explores the author’s use of a language resembling folk narration characterized by distinct linguistic and grammatical features in comparison to formal scientific writing. Keywords: novel , historical document, Mohamed Mustagab, historians, narrations
