Akademik Veri Yönetim Sistemi
Erciyes Üniversitesi Uluslararası Diş Hekimliği Kongresi, Kayseri, Türkiye, 26 - 29 Şubat 2020, ss.417-424
Amaç: Bu çalışmada, diş hekimliği fakültesi öğrencilerinin ağız bakımı alışkanlıklarını ve dental anksiyete seviyelerini karşılaştırılmalı olarak değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, fakültemizin 1. sınıf (n=54), 2. sınıf (n=96), 3. sınıf (n=39), 4. sınıf (n=48) ve 5. sınıflarında (n=39) eğitim gören toplam 276 öğrenci katıldı. Öğrencilerden hazırlanan anket formlarını doldurmaları istendi. Anket formlarının ilk bölümünde cinsiyet, yaş, sigara kullanımı, diş hekimine gitme sıklığı, diş fırçalama sıklığı, diş hekimine gitme nedeni ve diş fırçalama alışkanlıkları ile ilgili sorular bulunurken, ikinci bölüm Modifiye Dental Anksiyete Skalası (MDAS)’ndan oluşmaktadır.
Bulgular: Bu çalışma; 154’ü (%55.8) kadın ve 122’si (%44.2) erkek olmak üzere toplam 276 öğrenci üzerinde yapıldı. Öğrencilerin MDAS skorları 5 ile 25 arasında değişmekteydi.
Gruplar arasında MDAS puan ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu (p<0.05). Çalışmaya katılan bireylerin % 4,35’inde yüksek dental anksiyete tespit edildi. Diş hekimine gitme sıklığına en çok verilen cevap % 68.1 oranı ile ara sıra olurken, diş hekimine başlıca gitme nedeninin % 46.7 ile kontrol amaçlı olduğu görüldü. Diş fırçalama sıklığı ise % 67 oranında günde 2 kez ve daha fazla olarak bulundu. Tedaviyi erteleme oranı preklinik öğrencilerinde klinik öğrencilerine göre daha yüksek bulundu.
Sonuç: Yapılan çalışmanın sonuçlarına göre, ikinci sınıf öğrencilerinin dental anksiyete düzeyi diğer sınıflara göre daha yüksek bulundu. Anksiyete seviyesinin ve tedaviyi erteleme oranının klinik öğrencilerinde daha az olması, diş hekimliği eğitiminin, dental anksiyete ve korku seviyesinin azalmasında etkili olabileceğini göstermektedir.