Genel Turizm, Fatih TÜRKMEN, Editör, Akademisyen Kitabevi, Ankara, ss.227-260, 2025
Günümüzde turizm olgusu, yalnızca ekonomik bir faaliyet alanı olmanın ötesinde; kültürel, çevresel ve toplumsal etkileriyle çok boyutlu bir yapıya evrilmiştir. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren hızla gelişen ve yaygınlaşan kitlesel turizm, yüksek yoğunluklu turist akışlarıyla beraber doğa tahribatı, kültürel yozlaşma ve yerel topluluklarla kurulan yüzeysel ilişkiler gibi pek çok sorunu da beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda, sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda geliştirilen ve bireysel deneyimi, yerel katılımı ve çevresel duyarlılığı esas alan alternatif turizm anlayışı, turizm literatüründe giderek artan bir öneme sahip olmuştur.
Bu çalışmanın temel amacı, alternatif turizmin kavramsal çerçevesini çizmek, ortaya çıkış dinamiklerini irdelemek ve söz konusu yaklaşımın farklı alt türlerini sistematik biçimde sınıflandırarak değerlendirmektir. Bu kapsamda alternatif turizm; yalnızca kitlesel turizme karşı geliştirilen bir tepki değil, aynı zamanda bireylerin özgünlük arayışı, kültürel etkileşim isteği ve sürdürülebilir yaşam biçimlerine yönelimiyle şekillenen çok katmanlı bir olgu olarak ele alınmaktadır. Alternatif turizmin doğa temelli, kültür temelli ve deneyim/macera temelli alt türleri, bu yaklaşımın çok boyutlu yapısını somut örneklerle gözler önüne sermektedir.
Öte yandan, alternatif turizmin evrensel bir tanımının bulunmaması ve zaman zaman söylemsel düzeyde idealize edilmesi, kavramın eleştirel bir gözle değerlendirilmesini de zorunlu kılmaktadır. Bu bağlamda çalışmada, alternatif turizmin yalnızca olumlu yönleri değil, uygulamada karşılaşılan zorlukları ve literatürdeki eleştirel yaklaşımlar da dikkate alınmıştır. Böylece, alternatif turizmin teorik temelleri ile pratikteki yansımaları arasında bağ kurularak, bu alana yönelik bütüncül bir anlayış geliştirilmesi amaçlanmıştır.