Akademik Veri Yönetim Sistemi
ASEAD 13. ULUSLARARASI SOSYAL BİLİMLER SEMPOZYUMU, Bern, İsviçre, 25 - 27 Mayıs 2024, ss.14, (Özet Bildiri)
Türkiye ile Mısır arasındaki ilişkilerin oldukça uzun bir geçmişi vardır. Coğrafi ve dini yakınlığın yanı sıra güçlü tarihi bağlar iki ülke arasındaki ilişkilerin yapısal temelini oluşturur. Türkiye ve Mısır’ın 1920’lerin başlarında yeni birer devlet olarak uluslararası sistemde yerlerini almalarından sonra zaman zaman inişli çıkışlı ama çoğunlukla olumlu seyreden ilişkiler Arap dünyasını sarsan halk hareketleri ile birlikte çalkantılı bir döneme girmiştir. Mısır’da 2011 yılında gerçekleşen 25 Ocak Devrimi ile otuz yıllık Hüsnü Mübarek döneminin bitmesinin ardından gelen kısa süreli Muhammed Mursi iktidarı ile ikili ilişkilerde sıra dışı bir yakınlaşma yaşanmıştır. Bu dönem, ordunun darbe yaparak Mursi’yi iktidardan düşürmesi ile sona ererken özellikle Türkiye tarafından yapılan sert açıklamalarla ilişkiler krize girmiştir. Darbe sonrasında ticari alanı çok etkilememekle birlikte siyasi alanda yaşanan yaklaşık on yıllık sorunlu bir dönemden sonra ilişkiler yavaş da olsa normalleşmeye başlamıştır.
Uluslararası sistemde ciddi bir değişiklik yaşanmadığı halde bu kısa sürede Türkiye ile Mısır arasındaki ilişkilerde yaşanan iniş çıkışı açıklamak için bir sistem teorisine değil bir dış politika teorisine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu sebeple, uluslararası sistemdeki devletlerin belli bir dönemdeki belli dış politika davranışlarını anlamaya odaklanan ve bunun için de sistemik değişkenlerin yanı sıra birim düzeyindeki değişkenleri de analizinde dikkate alan neoklasik realizm sözü edilen dönemde iki ülke arasındaki ilişkileri anlamada daha uygun bir çerçeve sunmaktadır. Bu çalışmada dönemin haber kaynakları ve akademik literatür taranarak ikili ilişkilerdeki iniş çıkışlar neoklasik realist bakış açısı ile açıklanmaya çalışılacaktır.