Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Elif Dinçses
Danışman: YUSUF YILMAZ
Özet:Giriş: Karaciğer fibrozisi nonalkolik yağlı karaciğer hastalığında (NAFLD) önemli bir prognostik belirteçtir. FibroMeterTM–VCTE hem biyokimyasal belirteçleri hem de transient elastografiyi (TE) kombine eden, aslında kronik viral hepatitli hastalarda fibrozisi saptamak amacıyla geliştirilmiş bir tanısal testtir. Çalışmamızda; NAFLD tanısı biyopsi ile kesinleştirilmiş hastalarda, FibroMeterTM–VCTE’nin fibrozisi saptamadaki tanısal performansını araştırdık. Ayrıca testin tanısal doğruluğunu NAFLD fibrozis skoru (NFSA) ve TE ile karşılaştırdık. Yöntem: NAFLD olan 52 hastada FibroMeterTM–VCTE, NFSA ve TE sonuçları elde edildi. Karaciğer biyopsisi altın standart olarak kabul edildi. Her testin tanısal doğruluğu ROC eğrisi(receiver operating characteristic) altında kalan alan(AUROC) ile hesaplandı. Bulgular: Hastaların 20’sinde (%38) önemli oranda fibrozis (≥F2), 10’unda (%19) ileri evre fibrozis (≥F3) saptandı. FibroMeterTM–VCTE, NFSA ve TE’nin önemli orada fibrozisin saptanmasında duyarlılıkları sırası ile %70, %65 ve %75 iken; özgüllükleri %88, %81 ve %78 idi. FibroMeterTM–VCTE, NFSA ve TE’nin ileri evre fibrozisin saptanmasında duyarlılıkları sırası ile %90, %90 ve %100 iken; özgüllükleri %93, %78 ve %76 idi. ROC analizi sonucunda FibroMeterTM–VCTE’nin ileri evre fibrozisin saptanmasında NFSA (0.833, P < 0.001) ve TE (0.922, P < 0.05)’ye göre AUROC değeri (0.968) daha yüksek bulundu. Sonuç: Çalışmamızın ön bulguları; FibroMeterTM–VCTE’nin NAFLD hastalarında ileri evre fibrozisin saptanmasında hem NFSA hem de TE’den daha üstün olduğunu göstermiştir. ANAHTAR SÖZCÜKLER; Nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı, fibrozis, tanısal skorlama, doğruluk, transient elastografi iii ABSTRACT Background: Liver fibrosis is an important prognostic determinant in patients with non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD). The FibroMeter VCTE™ is a diagnostic tool comprising both biochemical markers and transient elastography (TE) originally developed for diagnosing fibrosis in patients with chronic viral hepatitis. In this pilot study, we investigated the diagnostic performance of the FibroMeter VCTE™ tool for determining fibrosis in patients with biopsy-proven NAFLD. Its diagnostic accuracy was also compared with those of the NAFLD fibrosis score (NFSA) and TE alone. Methods: FibroMeter VCTE™, NFSA, and TE were determined in 52 patients with NAFLD. The results of liver biopsies were considered as the gold standard. Areas under the ROC curve (AUROCs) were used to express the diagnostic accuracy of each test. Results: Significant (F≥2) and severe (F≥3) fibrosis were detected in 20 (38%) and 10 (19%) patients, respectively. The sensitivity of FibroMeter VCTE™, NFSA, and TE for detecting significant fibrosis was 70%, 65%, and 75%, respectively, whereas specificity was 88%, 81%, and 78%. The sensitivity of FibroMeter VCTE™, NFSA, and TE for diagnosing severe fibrosis was 90%, 90%, and 100%, respectively, whereas specificity was 93%, 78%, and 76%. ROC analysis showed that FibroMeter VCTE™ had a significantly larger AUROC (0.968) compared to both NFSA (0.833, P < 0.001) and TE (0.922, P < 0.05) for the detection of severe fibrosis. Conclusions: Our preliminary findings indicate that FibroMeter VCTE™ is superior to both NFSA and TE for the diagnosis of severe fibrosis in patients with NAFLD. KEYWORDS; non-alcoholic fatty liver disease, fibrosis, diagnostic scores, accuracy, transient elastography